GLOSSARY ENTRY (DERIVED FROM QUESTION BELOW) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
|
14:47 May 14, 2004 |
English to Greek translations [PRO] Construction / Civil Engineering | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
| Selected response from: Betty Revelioti Greece Local time: 16:42 | |||
Grading comment
|
Summary of answers provided | ||||
---|---|---|---|---|
4 +4 | κόμβος δεξαμενής |
| ||
5 | συνένωση (υδρο) ταμιευτήρα |
| ||
3 | διακλάδωση δεξαμενής |
|
συνένωση (υδρο) ταμιευτήρα Explanation: . |
| |
Login to enter a peer comment (or grade) |
κόμβος δεξαμενής Explanation: Κατασκευή δεξαμενής νερού στην περιοχή Απόσκεπου-Κεφαλαρίου στον δήμο Καστοριάς. Δημοπρατείται αυτές τις μέρες το έργο που αφορά στην κατασκευή δεξαμενής νερού στην περιοχή Απόσκεπου-Κεφαλαρίου στον δήμο Καστοριάς. Το έργο που έχει προϋπολογισμό 25 εκατομμύρια δρχ και θα καλυφθεί από ίδια χρήματα της ΔΕΥΑΚ, αναμένεται να δώσει λύση στο πρόβλημα της υδροδότησης που αντιμετωπίζει η περιοχή. Σήμερα, όπως ανέφερε ο αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΚ Νίκος Μπαλής, οι ανάγκες σε νερό καλύπτονται μέσω μιας μικρής δεξαμενής, ενώ η ζήτηση ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες είναι μεγάλη. http://www.kastorianet.gr/default.asp?id=9&mnu=9&ACT=5&conte... Άρθρο 1 Ο σημαντικός ρόλος της ρύθμισης-εξισορρόπησης των υδραυλικών δικτύων στον έλεγχο της παροχής ενέργειας στα συστήματα θέρμανσης-ψύξης, Μέρος 1 Βαρβαγιάννης Γιώργος Α. Εισαγωγή Από παλιά, όταν ακόμη μελετούσαμε το κλασικό δισωλήνιο σύστημα θέρμανσης, ένα συνηθισμένο ερώτημα αρκετών μελετητών ήταν γιατί σε όλα τα θερμαντικά σώματα της εγκατάστασης το νερό μπαίνοντας 90° θα έβγαινε απαραιτήτως 70°.Τί ήταν αυτό πού διατηρούσε τέλος πάντων την σταθερότητα αυτής της θερμοκρασιακής διαφοράς. Η απάντηση φαντάζομαι ότι είναι γνωστή τώρα πλέον. Τίποτα. Το δίκτυο εντελώς από μόνο του εύρισκε το σημείο λειτουργίας του αδιαφορώντας για το γνωστό 90/70.Συνήθως οι θερμοκρασιακές διαφορές του νερού είχαν μία ποικιλία από ΔΤ=5° σε ΔΤ=30° ή και 40°. O όρος εξισορρόπηση βέβαια εκείνη την εποχή ίσως να υπήρχε στα ψιλά γράμματα κάποιων επιστημονικών συγγραμμάτων. Στην συνέχεια ήλθε το μονοσωλήνιο σύστημα όπου κληρονόμησε αυτή την κακή μοίρα του δισωληνίου δηλαδή το νερό αφήνεται να κυκλοφορεί μέσα στους κλάδους (πρωτεύοντες η δευτερεύοντες) όπως εκείνο θέλει. Οι δυσμενείς εμπειρίες αυτού του πράγματος είναι λίγο πολύ γνωστές σε όλους. Από το δισωλήνιο σύστημα πού υπολειτουργούσαν τα σώματα των τελευταίων ορόφων διότι τα "έκλεβαν" εκείνα των πρώτων ορόφων έως το μονοσωλήνιο σύστημα, πού αν δεν είχε το πλεονέκτημα της αυτονόμησης, ίσως να είχε εξαφανισθεί από την χώρα μας. Η φύση του μονοσωληνίου συστήματος είναι τέτοια πού όταν είναι αρρύθμιστο "εκδικείται" πολύ πιο έντονα από ένα αρρύθμιστο δισωλήνιο. Έχει το μεγάλο πλεονέκτημα όμως ότι εξισορροπείται πολύ πιο εύκολα από ότι ένα δισωλήνιο όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω. Β. Τι είναι η εξισορρόπηση Οι συνηθισμένες εγκαταστάσεις αποτελούνται από ένα κλειστό δίκτυο όπου αυτό εξυπηρετεί διάφορα στοιχεία όπως θερμαντικά σώματα φυσικής κυκλοφορίας, Fan coils, κλιματιστικές μονάδες, αερόθερμα κ.ο.κ. ενώ η ροή του νερού γίνεται μέσω μίας αντλίας. Η επιλογή της αντλίας (ακόμη και σήμερα) γίνεται με τον γνωστό τρόπο του δυσμενέστερου κλάδου, όπου αυτός οδηγεί στον πατρικό του κλάδο κ.ο.κ. Έτσι λοιπόν ο μελετητής καταλήγει στο σημείο της αντλίας όπου έχοντας μία παροχή και ένα μανομετρικό ύψος, την επιλέγει, την προδιαγράφει και εκεί συνήθως τελειώνει. Ναι αλλά για να φθάσει από τον δυσμενέστερο κλάδο στην αντλία έχει περάσει πολλούς κόμβους όπου θεωρεί de-facto ότι το νερό θα μοιρασθεί μεταξύ των κλάδων του κόμβου κατά πώς θέλει εκείνος. Αυτό λοιπόν δεν πρόκειται να συμβεί εάν δεν επέμβει με μία πρόσθετη εργασία πού είναι η εξισορρόπηση. Στην ουσία η εξισορρόπηση δεν είναι τίποτε άλλο από την πρόσθεση μίας επί πλέον αντίστασης στους δευτερεύοντες κλάδους μέσω μίας ειδικής ρυθμιστικής βαλβίδας πού αναγκάζει τον κλάδο να λειτουργήσει με συγκεκριμένη πίεση άρα και με συγκεκριμένη παροχή νερού. Οι πρόσθετες αυτές αντιστάσεις υπολογίζονται ως είναι φυσικό από τον μελετητή και μέσω των προδιαγραφών των βαλβίδων μεταφράζονται σε στροφές όπου και αναγράφονται επάνω στα σχέδια. Εδώ είναι πού τελειώνει και η δουλειά του μελετητή και όχι απλά στην επιλογή της αντλίας. Η "μετάφραση" από τις ρυθμιστικές αντιστάσεις στις στροφές του μίσχου της βαλβίδας γίνεται υπολογιστικά με την βοήθεια του συντελεστή -Kv-. Εδώ μάλλον πρέπει να κάνω μία γρήγορη αναφορά σε αυτόν τον πολύ ενδιαφέροντα αριθμό. Γ. Τι είναι ο αριθμός -Kv- Ο αριθμός Kv η kvs (οι Αμερικάνοι τον συμβολίζουν -Cv-) χαρακτηρίζει πλέον κάθε εξάρτημα η βαλβίδα και γενικώς οτιδήποτε προκαλεί τοπική πτώση πίεσης. Έχει πλέον καθιερωθεί και δεν είναι τυχαίο πού οι κατασκευαστές τέτοιων εξαρτημάτων τον δίνουν απαραίτητα στα τεχνικά τους στοιχεία. Συνδέει την παροχή του νερού G πού περνά μέσα από την βαλβίδα με την πτώση πίεσης στα άκρα της ΔP και μας λέει πόσα κυβ.μ ανά ώρα πρέπει να περάσουν για να εμφανισθεί ΔΡ=1 Bar. Δεχόμενοι (για κάποιο συγκεκριμένο εξάρτημα) ότι ο λόγος είναι πάντα σταθερός, τότε εύκολα καταλήγουμε στην παρακάτω σχέση: και ακολούθως στην παρακάτω: Η σχέση αυτή ισχύει για το συγκεκριμένο ζεύγος μονάδων:G==> m³/h, ΔP==>Bar Η ίδια σχέση με μονάδες πού συνήθως χρησιμοποιούμε παίρνει την μορφή: Όπου τώρα πλέον, το ζεύγος μονάδων παίρνει την τιμή: G==>Lit/h, ΔP==>mm Υ.Σ Αυτός ο συντελεστής, λοιπόν ο Kv, έχει αντικαταστήσει στην ουσία με επιτυχία τον γνωστό συντελεστή ζ ο οποίος οδηγούσε σε λανθασμένα αποτελέσματα διότι συνεργαζόταν ως γνωστόν με την ταχύτητα η οποία καθορίζεται σε συγκεκριμένη διάμετρο. Ποια διάμετρος όμως μπορεί να καθορισθεί μέσα σε μία βαλβίδα μονοσωληνίου για παράδειγμα;. Προφανώς καμία. Και φυσικά δεν εννοούμε την διάμετρο σύνδεσης του σωλήνα στην συγκεκριμένη βαλβίδα. Ο συντελεστής -ζ- δεν υπάρχει πλέον πουθενά σε κανένα σύγχρονο τεχνικό φυλλάδιο κατασκευαστή υδραυλικών εξαρτημάτων. Αντίθετα υπάρχει ο συντελεστής Kv η διάγραμμα παροχών / ΔΡ πού έτσι και αλλιώς έχει και φυσική έννοια. Δ. Πώς γίνεται η εξισορρόπηση Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα απλό δίκτυο (σε μονογραμμικό) όπως στο Σχ.1 Ξεκινώντας από τον δυσμενέστερο κλάδο γνωρίζουμε ότι περνώντας παροχή νερού 500 lit/h από αυτόν, το μανομετρικό ύψος του κόμβου είναι 2800 mm ΥΣ, με την ίδια λογική εξετάζοντας τον κλάδο Β γνωρίζουμε ότι το μανομετρικό του κόμβου 1 είναι 2200 mm ΥΣ. Αν ο κόμβος λειτουργήσει με 2800 mm τότε ναι μεν ο κλάδος Α θα λειτουργήσει με 500 lit/h αλλά ο κλάδος Β δεν θα λειτουργήσει με τα ζητούμενα 300 lit/h αλλά με περισσότερα οπότε ο κεντρικός κλάδος Γ δεν λειτουργεί με 800 αλλά με άγνωστο αριθμό lit/h δημιουργώντας πλέον κομφούζιο σε όλο το υπόλοιπο δίκτυο όπου πολλαπλασιαζόμενο το φαινόμενο εξ' αιτίας των υπολοίπων κλάδων καταλήγει σε καταστάσεις ανεξέλεγκτες και σε προβλήματα πού θα εξετάσουμε παρακάτω. http://www.ti-soft.gr/articles/ar1/ar1.htm |
| |