It might be interesting to see what the people who use term understand it to mean. As regards the translation, IMO the last paragraph below deserves attention.

source: http://www.valoriseren.nl/page.php?id=1

Wat is valorisatie?

Valorisatie is, kort gezegd, het verzilveren van wetenschappelijke kennis en techniek. Nieuw ontwikkelde technologie en kennis die aanwezig is bij de onderwijsinstellingen wordt aangewend ten gunste van de maatschappij. Het woord valoriseren zegt het immers al: het bevat het woord valor en betekent zoiets als waardevol maken. Wetenschappelijke kennis wordt pas waardevol wanneer deze niet alleen gedeeld wordt met vakgenoten, maar toegankelijk wordt gemaakt voor derden - zodat nieuwe combinaties van kennis kunnen leiden tot innovatieve oplossingen. Het nieuwe aan de term valorisatie is dus dat het vooral hamert op de overdracht van kennis, in plaats van de vermarkting of exploitatie van kennis.

De term is vooral bekend binnen politieke kringen: ‘de Nederlandse regering voert op dit moment een actief valorisatiebeleid’… Als politiek begrip is het komen overwaaien uit Brussel, waar het een nieuwe term is binnen de discussie hoe kennis op effectieve wijze in waarde kan worden omgezet binnen de Europese kenniseconomie. Volgens EU-definities is valorisatie zoiets als het verspreiden en toetsen van de meest innoverende onderzoeksmethoden en praktijken in uiteenlopende contexten. Dit heeft als doel de exploitatie en ontwikkeling van nieuwe kennis. Onderzoeksresultaten kunnen zo worden ingevoerd in het bedrijfsleven of leiden tot nieuw afgestemde opleidingentrajecten.

De Nederlandse overheid heeft het begrip overgenomen en het staat centraal in het nieuwe beleid dat Nederland internationaal definitief als kenniseconomie moet vestigen. Minister van Onderwijs Plasterk spreekt ook wel over het verzilveren van kennis. In 2007 werd valorisatie volgens het Innovatieplatform alsvolgt gedefinieerd:

“Valorisatie is een breed begrip. Goed onderzoek verlegt uiteraard de grenzen van onze wetenschappelijke kennis. Dat is op zich een grote maatschappelijke en culturele waarde. Maar valorisatie van kennis is meer. Daar is pas sprake van als de kennis niet alleen bruikbaar is voor eigen vakgenoten, maar ook voor andere belanghebbenden, of dat nu bedrijven, overheden of maatschappelijke organisaties zijn. In alle wetenschapsterreinen is kennis te valoriseren, niet alleen in de beta- maar ook de alfa- en gammawetenschappen. Valorisatie van kennis beperkt zich niet alleen tot de economische benutting, er kunnen ook maatschappelijke of culturele waarden gecreëerd worden.” -Notitie Innovatieplatform 2007-

Verzilveren van kennis is niet enkel het vermarkten van kennis. Het verzilveren van kennis is bijvoorbeeld ook een professor die in een jongerenblad uitleg geeft over een nieuwe ontdekking binnen zijn of haar vakgebied. Valorisatie kent echter vooral concretere vormen, waarbij kennis commercieel vermarkt wordt. Voorbeelden hiervan zijn het sluiten van consultancy overeenkomsten door universiteiten, waarbij de aanwezige kennis verkocht wordt in de vorm van wetenschappelijk onderbouwd advies. Andere voorbeelden zijn het vermarkten van onderzoeksgerelateerde uitvindingen en patenten, het verlenen van licenties en de creatie van zogenaamde spin-off 's.

In de Angelsaksiche wereld wordt het valorisatieproces vaak aangeduid met de termen Knowledge Transfer en Technology Transfer. Zo heb je binnen universiteiten een zogenaamde TTO, een Technology Transfer Office. Knowledge Transfer is echter ook het simpelweg afleveren van afgestudeerden aan de maatschappij door de universiteit, of het publiceren van wetenschappelijke papers door wetenschappers. Dit is echter niet wat wordt bedoeld met valorisatie. Valorisatie is het omzetten van kennis in bedrijvigheid, door nieuwe partijen in de kennis te laten delen. Het vergt enthousiasme en een open houding van de wetenschapper en de universiteit richting de maatschappij. Valorisatie kost inzet en de term kan dus ook prima gebruikt worden in de werkwoordsvorm: valoriseren. En dat men gaat valoriseren in Nederland is van essentieel belang, vooral nu.

Het ligt voor de hand om in dit verband de term ‘valorisatie’
te gebruiken. Toch zullen wij dat niet doen. Allereerst is het
geen eenduidige en bekende term. Internationaal wordt al
sinds jaar en dag gesproken over ‘knowledge and technology
transfer’, ‘outreach’ en ‘dissemination’.

Het begrip valorisatie, zoals het Rathenau Instituut vorig
jaar opmerkte, zorgt “voor de nodige weerstand en verwarring
op de academische werkvloer” (Rathenau Instituut,
2015). Niettemin schrijft het instituut: “De overheid moet de
term valorisatie behouden en investeren in een beter begrip
van het beleid. De term valorisatie is inmiddels bij veel onderzoekers
bekend. Bovendien komen de visies op valorisatie
van de overheid en onderzoekers in grote lijnen overeen.
De introductie van een nieuwe term betekent vooral nieuwe
onduidelijkheid.”

De Landelijke Commissie Valorisatie heeft getracht om
recht te doen aan de verschillende visies op valorisatie door
de volgende definitie te geven:

“Kennisvalorisatie is het proces
van waardecreatie uit kennis, door kennis geschikt en/of
beschikbaar te maken voor economische en/of maatschappelijke
benutting en te vertalen in concurrerende producten,
diensten, processen en nieuwe bedrijvigheid.” (Landelijke
Commissie Valorisatie, 2011)

(http://www.onderzoekscoach.nl/wp-content/uploads/2016/11/Zie... )

*****************************
JurLex:
valorisatie =
valorization [in fancy language], commercialization of research [in plain English]