Termin określa segment ziemi widziany przez pilota podczas podejścia do lądowania. Segment jest ograniczony w bliższej odległości od oczu pilota przez budowę nosa samolotu, ustawienie fotela, konfigurację samolotu (pochylenie nosa), w dalszej odległości przez samą widzialność. Segment ten rośnie w miarę zbliżania się do ziemi w opadzie, pozostaje stały z wysokością we mgle napływowej lub radiacyjnej oraz gwałtownie maleje przy samej ziemi we mgle w płatach tzw. shallow fog.